Op z'n Driels
Naast het instandhouden van ons Driels erfgoed willen wij ook een lans breken voor ons eigen Driels dialect. Gesproken wordt het nog steeds, hoewel door de jeugd en nieuwe inwoners (import) van buitenaf steeds minder. Schrijven in ons dialect is geen eenvoudige zaak, maar toch willen wij proberen daar aandacht aan te geven. De weinige pogingen daartoe blijven meestal beperkt tot de Karnevalskraant van Teskesdurp. En daar blijkt juist dat het op schrift zetten van ons dialect door velen wel wordt geprobeerd maar op heel veel verschillende schrijfwijzen. Toch gaan wij een poging doen om op deze site steeds een verhaal in dialect neer te zetten. Sitebezoekers van buiten Driel zullen wellicht moeite hebben met het lezen en de betekenis van gebruikte woorden en begrippen. Het zou al bijzonder dapper zijn als die bezoekers een poging wagen om het te lezen.
Ik zal hier een eerste aanzet geven. Als er mensen zijn die zich geroepen voelen hieraan mee te doen dan kunnen zij hun breinbrouwsel als bijlage mailen naar info@drielsmuseum.nl of sturen naar ons postadres.
Hoe wij ons èège vermakten vroeger
Ik waar nog mar un menneke en wonde in de Kromsteegstraot (laoter in 1954 wier dè Graaf Ansfriedstraat). Op dun hoek van dun Daolum wonde de gezusters van der Anker die haan van die wit gehokte mutskes op. Ik liep dan dun Daolem in en un èèindje weier konde rechts...
Verschille tusse un jaor of vijftig geleeje en nouw
Toen ik achter munne computer kroop om di stukske te gaon schrijve heb ik un tijdje op munne kop zitte krabbe. Want wa vatte bij de kop om meej te beginne. Toevallig heurde ik toen onze minister president ut op de radio wèr es hebbe over normen en wèèrden. Toen...
Unne moojen dag meej un gaauw echtpaor
Op 16 juni 2007 zijn we mi de vrijwilligurs en aonhang van ons museum unnen dag op sjouw gewiest. Een van onze minse is binnekort vijtig jaor getrouwd mi dezelfde vrouw en zullie woon dè op un aander mennier dan aanders viere. Ze geve zelluf ok niks om un "gewoon"...
Moderne techniek in un aauw aondoend verhaoltje
Unne schaopherder lopt meej zun schaope erges weitweg midde op de heeij es ie unne gloedneije BMW 645 cabrio in unne grote stofwolk aon ziet komme. De sjofeur, unne vent in un duur pak van Versace, meej schoen van Gucci, unne zonnebril van Ray Ban en unne stropdas...
Carneval is al un heel aauw gebeure
Ieder jaor es ut wer november is geworre dan ziede om oe hene wer van alles over carneval opduiken. Toen vroeg ik mun eeige af: wa is nou eeigelluk carneval en waor kom ut vandaon. Ik ging achter munne computer zitte en heb wa "gesurfd" op ut grote wereldomvattende...
Mun leintje
In di stukske zal ik prubere te beschrijve hoe ik dun dag heb belèèfd toen ik mun leintje kreeg en vurtaon es Lid in de Orde van Oranje Nassau dur ut lève gao. Op 1 september 2005 bestond Jachthoorn- en Trompetterkorps Door Eendracht Sterk uit Kerkdriel vertig jaor...
Achtersteveure lève
Heddur wellus aon gedocht hoe ut zu zijn eggu achtersteveure zoot lève? Ut lekt me veul leuker. Ge begint meej op te staon uit dun dood. Un spectaculair begin. Es ge uit oew kiest stapt worde verwelkomt dur oew familie en vriende. Die hoefde dus nie mer te zuuke...
Un geleerd verreke
Ieder jaor hebbe we in ut museum unne neijaorsborrel vur de vrijwilligurs. Dan klappe we der flink tegenaon es dank vur un jaor hard werke. Om un uur of aacht krijge we koffie of teej meej un schefke keek. Dan un pilske of wa fris en wa bekskes meej olienutjes,...
Awwer unne mooje middag mi Jo en Johanna.
Un tijdje trug wier bij de vrijwillegurs van ut museum unnen brief bezurgd. Die waar afkomstig van Jo en Johanna Lotens en ut waar un uitnodiging vur unne lunch. Hieronder kunde zien hoe tie dur uitzaag. Bij de meste van ons pluugske waar dè blijkboar nie tege...